VZ telt af - Nieuwe oudste WK-speler ooit logenstrafte vader: 'Wees geen dwaas'
Door Robin Bruggeman
Zeven kilometer was de afstand die de vijftienjarige Essam El-Hadary iedere dag lopend moest afleggen tussen zijn geboorteplaats Kafr El-Battikh en de havenstad Damietta, waar zijn eerste voetbalclub gevestigd was. De jonge doelman had die reis ook per bus kunnen maken, maar zijn vader weigerde om hem het geld mee te geven voor een trip met het openbaar vervoer: "Je krijgt met het voetbal geen brood op de plank, ga aan de slag en wees geen dwaas", was de duidelijke opvatting van El-Hadary senior over de dromen van zijn zoon.
El-Hadary hield echter vol, rondde op aandringen van zijn vader wel een agrarische opleiding af en maakte in 1993 zijn debuut voor de hoofdmacht van DAM. Drie jaar later volgde een overstap naar Al Ahly, de grootste club van Egypte en in zijn twaalf jaar in Cairo kende de Hoge Dam, zoals El-Hadary liefkozend werd genoemd door de supporters, met onder meer acht landstitels, vier Egyptische bekers en viermaal winst van de Afrikaanse Champions League een uiterst succesvolle periode, waarin hij niet alleen bij de supporters van zijn club uitgroeide tot een held.
De nationale ploeg van Egypte was in het eerste decennium van deze eeuw een van de beste op het Afrikaanse continent en dat leverde de Farao's maar liefst drie Afrika Cups op rij op. El-Hadary had door zijn reserverol achter eerste doelman Nader El Sayed met de winst van het continentale toernooi in 1998 al mogen proeven van het succes en stapte in 2006 zelf vol de schijnwerpers in. Tijdens het toernooi dat in het land van de piramides werd georganiseerd sleepte hij zijn ploeg met een aantal cruciale reddingen naar de finale tegen Ivoorkust, waarin hij door de strafschoppen van Didier Drogba en Bakari Koné te keren uitgroeide tot een waar icoon.
Egypte hield op de daaropvolgende Afrika Cups die goede vorm vast en stond ook in 2008 en 2010 met de beker in de handen. Tijdens dat laatste toernooi was El-Hadary echter al wat van zijn glans kwijtgeraakt met zijn door Al Ahly betwiste overstap naar het Zwitserse FC Sion. De FIFA moest er uiteindelijk aan te pas komen om de transfer goed te keuren en de doelman werd in zijn thuisland getrakteerd op een bijna onophoudelijke stroom aan kritiek en commentaren. Zijn uitstapje naar Europa bleek in meerdere opzichten niet de moeite waard en in 2009 keerde hij op 37-jarige leeftijd terug naar Egypte om voor Ismaily te gaan spelen.
Dienstverbanden bij Zamalek en het Sudanese Al Merreikh volgden en El-Hadary verdween langzaam uit beeld bij de nationale ploeg. Tussen 2013 en 2016 voegde hij maar vijf interlands toe aan zijn respectabele totaal en weinigen hadden verwacht dat de inmiddels veertigjarige doelman zich weer terug zou knokken onder de lat bij de nationale ploeg. In 2016 volgde echter een nieuwe kans toen bondscoach Héctor Cúper hem opriep als reservekeeper en El-Hadary die mogelijkheid met beide handen aangreep.
Op zijn 43e herwon hij zijn basisplaats en speelde hij een grote rol in de cruciale WK-kwalificatieinterlands tegen Congo-Brazzaville en Ghana en vorig jaar werd de doelman de oudste speler ooit op een Afrika Cup waarin Egypte de finale uiteindelijk verloor van Kameroen. Ondanks die tegenvaller zat viervoudig winnaar van het toernooi El-Hadary niet enorm bij de pakken neer, aangezien er in de diepe herfst van zijn loopbaan nog een prachtige primeur wacht. Egypte bleef in de tweede helft van 2017 volop in de race voor het WK en op 8 oktober was het Mohamed Salah die de Farao's in Alexandrië met twee treffers, waaronder een penalty in de 94e minuut, tegen Congo naar hun eerste WK-deelname sinds 1990 schoot.
Een waar volksfeest volgde in het Noord-Afrikaanse land, dat bij de loting werd ingedeeld in een groep met Uruguay, Saudi-Arabië en gastland Rusland. De op 15 januari 45 jaar oud geworden El-Hadary kan over een paar weken Faryd Mondragon, 43 jaar en 3 dagen oud toen hij in 2014 op het WK in Brazilië het met Colombia opnam tegen Japan, aflossen als oudste speler ooit op een WK: "Ik ben erg blij om op het WK te spelen en het is een boodschap aan alle voetballers en alle anderen in de wereld. Je moet blijven geloven in je dromen en vechten om ze uit te laten komen", vertelde de doelman onlangs in gesprek met de BBC.
"Ik ben 45 jaar oud, maar voor mij is dat slechts een nummer op papier. Ik train iedere dag hard en ik weet niet wat het woord 'onmogelijk' betekent. Ik zal tot het WK blijven vechten voor de kans om de kleuren van mijn land te kunnen verdedigen. Mijn inmiddels overleden vader vertelde mij dat het zijn droom was om mij op een WK te zien en ik wil hem trots maken. Ik heb vele prijzen gewonnen, maar ik heb nog nooit op een WK gespeeld en dit is de droom die ik wil laten uitkomen, dat is mijn belangrijkste doel."
El-Hadary speelt sinds 2017 voor Al-Taawoun in Saudi-Arabië en werd een jaar geleden ook de eerste buitenlandse keeper ooit in de competitie van het koninkrijk. Zijn prestaties in de Professional League hebben tot zorgen in zijn thuisland geleid, maar assistent-bondscoach Osama Nabih gelooft niet dat de 156-voudig international aan kwaliteit heeft ingeboet: "Wij hebben een speelstijl die de verdedigers en de doelman beschermt. In de Saudische competitie eindigen veel wedstrijden met grote cijfers omdat er anders wordt gespeeld dan in de Egyptische competitie. Natuurlijk zijn er zorgen over het aantal doelpunten dat El-Hadary heeft moeten incasseren in de afgelopen paar wedstrijden. Onze speelstijl zal de keepers echter beschermen", was hij duidelijk.
Die behoudende speelstijl van Cúper wordt niet overal in Egypte met gejuich ontvangen, maar El-Hadary is er juist weer van overtuigd dat daarin de sleutel tot succes ligt: "Er bestaat wederzijds vertrouwen tussen de spelers en de technische staf. We praten niet over de kritiek die we krijgen, aangezien we onze stijl hebben en we die, wat er ook gebeurt, niet gaan veranderen. Cúper werd uitgeroepen tot beste coach van Afrika, terwijl Mohamed Salah in dezelfde speelstijl werd benoemd tot beste speler", was hij duidelijk tegenover On Sport.
"Het WK komt eraan en we zullen begin mei, als de hele wereld ons in de gaten houdt, dat momentum echt gaan voelen. Ons eerste doel in de competitie wordt Uruguay en hopelijk wordt dat onze poort naar het bereiken van de volgende ronde. Het zal niet makkelijk worden aangezien zij een geweldig team hebben met grote namen als Edinson Cavani en Luis Suárez. Alle teams in onze groep zijn erg sterk. Saudi-Arabië is ook Arabisch en die wedstrijd zal erg interessant worden. Rusland zal voor eigen publiek en in hun eigen stadions spelen. Ik zal naar het WK gaan alsof het mijn eerste wedstrijd met de nationale ploeg wordt."
De WK-reeks:
14 mei: 'De vraag is niet óf het stadion zinkt, maar wanneer'
15 mei: Britten tergen Russen met Nazi-vergelijking: 'Leg dat maar uit'
16 mei: Bondscoach wil nieuw trainingsregime: 'Spanje loopt 60 jaar voor'
17 mei: 'Messi heeft een pistool tegen zijn hoofd en moet winnen…'
18 mei: Saudische goalgetter doodt tijd tot WK bij Manchester United
19 mei: Twee weken langer en Thiago Silva was er geweest'
20 mei: De smaakmaker van Nigeria die voor Ajax had kunnen spelen
21 mei: 'De bodem onder dit stadion is doordrenkt in bloed'
22 mei: Een boze prins en Beenhakker: de kleinste landen ooit op het WK
23 mei: 'De spelers zagen een verwarde man, voetbal betekende niets'
24 mei: 'De hooligans waren voorbereid op zeer gewelddadige acties'
25 mei: Hotels plots extreem duur: regering grijpt in met 'zwarte lijst'
26 mei: Terreurdreiging is 'zeer reëel': 'De jihadisten keren terug'
27 mei: Fan fietst 5.000 kilometer voor Salah : 'Reis is het belangrijkst'
28 mei: FIFA kon spitsenprobleem Marokko oplossen: 'Ik voel me schuldig'
