Waarom Feyenoord zo'n mooie club is: Daarom!
Ondanks de nederlaag blijf ik trouw, aangezien ik dat al zeventien jaar ben, zal deze nederlaag mij niet zo snel op bedenkingen brengen. Als ik dan terugdenk aan iconen als 'De Kromme', Coen Moulijn en Pierre van Hooijdonk, dan denk ik automatisch terug aan die prachtige tijden van toen. Het veroveren van de Europa League in 1970, als eerste Nederlandse club, de UEFA Cup in 2002 en de bekerwinst in 2008. Dat was nogal een ontlading. Als vijftienjarige ging ik naar de Coolsingel en tussen alle grote mensen in, keek ik naar boven en daar stonden ze. De winnaars, de kampioenen, de voetballers die in mijn ogen altijd kampioenen zullen blijven.
Er is nog een bepaald ras in de voetballerij, de supporters. En ó, wat zijn zij belangrijk. Zonder supporters, geen voetbal. Zonder legioen, geen Feyenoord. Feyenoord is overigens een club, die in mijn ogen, de meeste potentie heeft van iedereen. Komt dat echt door de prestaties die ze leveren, nee, dat denk ik niet, want prestaties worden er de laatste tijd niet geleverd. Het is het Legioen, dat iedere week weer in groten getale naar de Kuip komt, om het team te steunen en daar draait het om: steun. Het is de steun van het Legioen. Het voetbal is niet om aan te zien en daarom praten wij tijdens de wedstrijd over koetjes en bijtjes. Maar de liefde voor de club is grandioos en we zingen alle liederen uit volle borst mee. Het hand in hand is elke week weer de boost in de rug van de ploeg van Mario Been.
Geen woorden, maar daden is het motto van de club, maar de afgelopen jaren is er toch heel wat beweerd, gezegd en gedaan om de club in een betere positie te brengen, maar de prestaties bleven uit. Met Erwin Koeman en Gertjan Verbeek werd de club vaak in diskrediet gebracht, maar of dit de schuld was van de trainers, viel te betwijfelen. Zo waren de tijden rondom de UEFA Cup-duels (tegenwoordig Europa League genoemd) met Sporting Portugal en AS Nancy een paar jaar later van doorslaggevende waarde. De club werd uit het toernooi gegooid en een fikse geldboete deden de club pijn. De supporters waren kwaad en dat was te begrijpen, want het liep niet bij de club. Met het nieuwe bestuur moest de club er toch weer bovenop komen, maar tevergeefs. Het was 'wanbeleid' werd er her en der geroepen en de spandoeken uit bij Sparta Rotterdam bezorgden mij als liefhebber van de club Feyenoord tranen in de ogen.
Dan gaat het zo slecht, dan is er nog altijd het Legioen, de aanhangers van Feyenoord. De twaalfde man, meestal wordt hiermee de scheidsrechter aangeduid, omdat hij dan zogenaamd in het nadeel fluit van de tegenpartij, maar hier is de twaalfde man het Legioen, de aanhangers, die iedere week weer massaal naar de Kuip komen om hun club te steunen. De club waar ze om geven. Ook in moeilijkere tijden. 0-1 achter, geen probleem. 'We shall not be moved' en 'Wat gaan we doen vandaag, wij gaan winnen', geeft toch weer die boost om door te gaan. We kunnen met z'n allen allemaal wel gaan sikkeneuren over hoe slecht het gaat en dat het niet loopt zoals het loopt, maar je kan het ook van de positieve kant bekijken. Het gaat misschien niet zo goed, dus moet ik me nog harder inzetten voor de club, qua support, zodat ik ze misschien weer in het zadel kan helpen. Het is moeilijk, maar dat blijft het altijd. Voetbal is ook niet meer een sport bijna, al die commerciële rotzooi die eraan toegevoegd wordt, wordt met de dag erger en veroorzaakt problemen in de wereld van de voetballerij. Laten we daarom gewoon onze clubs blijven steunen op een normale manier en denk niet aan alles eromheen, dat maakt de situatie alleen maar lastiger. En iedere mening telt, maar de FIFA of de UEFA luistert er echt niet naar, geloof mij. Er zijn altijd wel dingen die verbeterd kunnen worden en iedereen heeft wel wat, maar als we met z'n allen daarover moeten gaan nadenken, gaan we er ook niet op vooruit.
Kop houden en lekker voetballen. Geen woorden, maar daden. Kort maar krachtig. Daarom is het antwoord op de vraag, waarom Feyenoord zo'n mooie club was, is en blijft ook kort maar krachtig, typisch Rotterdams: 'Daarom!'
