Weg met Van Marwijk
Marco van Basten had een paar maanden voor het EK aangegeven aan de slag te gaan bij Ajax. Bert van Marwijk werd zijn opvolger. Van Marwijk had bij Feyenoord en Borussia Dortmund goede resultaten geboekt, en leek dus op het eerste oog een goede keus voor de vacature als bondscoach. Het WK 2010 zat eraan te komen. Van Marwijk had spelers als Sneijder, Arjen Robben, Rafael van der Vaart en Robin van Persie onder zijn hoede. Allen waren zij bepalend bij de absolute topclubs waar ze onder contract staan. Sneijder had zojuist nog de Champions League in de wacht gesleept bij zijn club Internazionale. Hij blonk het hele seizoen uit. Dus alle Oranje supporters, waaronder ikzelf, hadden er vertrouwen dat Sneijder ons ver in het toernooi kon schieten. Helemaal als je ziet wat eerder genoemde spelers voor kwaliteiten hebben.
Het WK liep echter anders dan verwacht. Door van richting veranderde ballen, eigen goals en blunderende keepers kwam Oranje door de groepsfase. Wij, als Oranje supporters dachten in de euforie niet na, en zagen niet dat het veldspel om te huilen was. We hadden al het geluk van de wereld dat we in de volgende ronde zaten. Slowakije moest het volgende slachtoffer van onze geluksreeks worden, een voetbal dwerg met enkele goede spelers, daar zouden wij wel makkelijk van winnen. Dat lukte uiteindelijk ook, Oranje won in een matige wedstrijd met 3-1 van de Slowaken.
Nu werd het spannend, want in de volgende wedstrijd moest Nederland het opnemen tegen recordwereldkampioen Brazilië. Gelukkig voor ons was dit het slechtste Brazilië in de laatste 40 jaar. Geen enkele uitstraling en domme krachten is wat ze hadden. In de eerste helft kreeg Oranje zelfs van dit matige Brazilië alle hoeken van het veld te zien en bracht Robinho de Brazilianen volkomen terecht op een 1-0 voorsprong. In de tweede helft gebeurde het onmogelijke. Wesley Sneijder scoorde via het hoofd van Felipe Melo (wellicht de domste voetballer van het moment na Pepe) en het stond 1-1. Als extraatje ging Melo ook nog op Robben staan zodat Oranje met een man meer kwam te spelen. De wonderen waren nog niet op aangezien Sneijder de wedstrijd besliste door, als kleinste man van het veld, de bal bij toeval in te kunnen koppen. De bakjes chips werden door mijn huiskamer gegooid alsof we de beker al gewonnen hadden.
Heel Nederland stond weer op de banken. We hadden het grote Brazilië verslagen, zonder te realiseren dat we dat met al het geluk van de wereld hadden gedaan. Nu wist ik het zeker, niemand zou ons meer tegenhouden om de titel te pakken. Ondanks een blunder van Oranje goalie Maarten Stekelenburg in de halve finale stond Nederland voor het eerst sinds 1978 weer in de finale van het grootste voetbaltoernooi ter wereld. Het geweldig voetballende Spanje, onder aanvoering van Xavi Hernández en Andrés Iniesta, zou onze tegenstander worden nadat zij onze oosterburen Duitsland versloegen in de halve finale.
Iedereen had vertrouwen, we hadden immer het ó zo grote Brazilië ook al verslagen. Het liep echter totaal anders. Het tactisch onvermogen van Van Marwijk werd pijnlijk duidelijk en ondanks twee grote kansen voor Robben heeft Spanje de hele wedstrijd gedomineerd. Daar waar wij ons schandalig gedroegen door alles te schoppen wat een rood shirt aan had, en minimaal twee keer rood zouden moeten hebben, won Spanje in de verlening na een goal van Iniesta. Radeloos keek ik in het café toe hoe Sergio Ramos recht voor de camera de zojuist verdiende gouden ster kuste.
De tactiek van Van Marwijk was een schande voor ons kikkerlandje. Het land dat bekend stond om zijn goede veldspel en aanvallende intenties, werd nu gezien als een stelletje criminelen. En terecht! Wij zouden ons moeten schamen. Een selectie met zoveel kwaliteiten die op deze manier een wedstrijd ingaat is schandalig. We mogen Van Persie bedanken, want zonder hem, en zijn loopacties, waren we niet eens in de buurt van Casillas gekomen. Van Persie heeft het hele WK hooguit één bruikbare pass gehad, de assist van Van der Vaart. Verder heeft Sneijder er alles aan gedaan om zichzelf, ten koste van het elftal, in de schijnwerpers te spelen.
Oranje heeft alle geluk van de wereld gehad dat alle andere toplanden in een overgang zaten en Oranje heeft daar dankbaar gebruik van gemaakt.
De conclusie van het WK is dus dat we met één van onze beste selecties ooit niet in staat waren om fatsoenlijk te voetballen, laat staan te domineren. De enige die je hiervoor verantwoordelijk kan houden is Van Marwijk. Hij blijft vasthouden aan jongens die niks toevoegen als Dirk Kuijt en Mark van Bommel. Sneijder is duidelijk geen nummer tien en Van der Vaart krijgt juist, daar waar hij bij 'The Spurs' geweldig rendeert, nooit een kans. Dat Van Marwijk daaraan blijft vast houden zegt veel over zijn tactisch inzicht.
Dit Oranje staat stil onder zijn leiding en zal niet beter worden. Het enige juiste wat de KNVB nu nog kan doen is het ontslaan van Van Marwijk.
