Het debuut van Kwadwo 'Mahala' Opoku bij Los Angeles FC zou normaal gezien een bericht voor de kantlijn zijn, ware het niet dat de stormachtige ontwikkeling van de negentienjarige Ghanese aanvaller een Nederlands randje heeft. Mahala is een product van de academie van meesterscout Piet de Visser en oud-PSV'er Godwin Attram in Ghana en heeft met Rens Meijer een Nederlandse begeleider. Het is de bedoeling dat het toptalent de weg plaveit vanuit de Attram de Visser Soccer Academy richting de Verenigde Staten.

Door Chris Meijer

Het was maandagnacht een vroegertje voor Meijer. Of een latertje, het is maar net hoe je het bekijkt. LAFC trapte om 01.00 uur Nederlandse tijd af tegen Seattle Sounders en vol verwachting zette hij de televisie aan. Uiteindelijk niet tevergeefs, want hij zag zijn pupil in de tweede van de zes minuten tellende blessuretijd - inmiddels om 03.00 uur Nederlandse tijd - zijn debuut in de Major League Soccer maken. "Ik heb er mijn wekker voor moeten zetten, maar het was mooi om te zien. Ook al was het maar drie minuten. Het wordt breed uitgemeten, dat is wel leuk om te zien", glundert Meijer een halve dag later. Mahala is een bijzondere cliënt voor de zaakwaarnemer, die verder voornamelijk de belangen behartigt van Nederlandse spelers.

Meijer werd een tijd geleden gepolst of hij als zaakwaarnemer de spelers uit de Attram de Visser Soccer Academy wilde bijstaan. Het is inmiddels zes jaar geleden dat De Visser, oud-trainer van onder meer De Graafschap, NEC Nijmegen, ADO Den Haag, Roda JC Kerkrade, AZ, Willem II en NAC Breda en nog altijd als scout verbonden aan Chelsea, samen met Attram een voetbalacademie besloot op te zetten in de Ghanese hoofdstad Accra. De Visser ontdekte Attram ooit hoogstpersoonlijk in Ghana, toen hij nog als scout werkzaam was voor PSV. Attram overtuigde na een periode in de Onder-19 van PSV en tekende een profcontract in Eindhoven, maar zag aan zijn periode in Nederland al snel een einde komen omdat hij geen deugdelijk geboortebewijs kon overleggen en hem daarom de toegang tot het land werd ontzegd. De tienvoudig Ghanees international vervolgde zijn loopbaan buiten de spotlights - in Denemarken, Tunesië, Saudi-Arabië, de Verenigde Arabische Emiraten en Egypte - maar hield altijd contact met zijn voetbalvader naar wie hij later zijn zoon (Godson De Visser Attram) zou vernoemen.

Om jongens van de straat een kans op een toekomst te bieden, zetten De Visser en Attram de academie op. Compleet met onderdak, voeding, scholing en medische zorg. "Inmiddels zitten er tachtig jongens in de academie. Dat ontstaat niet van de een of de andere dag, het duurt jaren voor zoiets van de grond komt en er structuur in zit. Al helemaal in Afrika, want daar is de mentaliteit en structuur anders dan wij gewend zijn in Europa. Het is uniek wat Piet daar samen met Godwin heeft opgebouwd. Ze gaan er nu de vruchten van plukken, er komt nu wat transfergeld binnen. Voorheen draaide de academie puur op inkomsten vanuit de foundation van Piet, maar nu kunnen we verder groeien. Er loopt zóveel talent rond", vertelt Meijer. De academie beschikt inmiddels over een Onder-23-, Onder-20-, Onder-17- en Onder-15-team en momenteel maken totaal tien spelers deel uit van verschillende Ghanese jeugdelftallen. "We hebben nu jongens die op een leeftijd komen waarvan we zeggen dat ze een stap móéten gaan maken. Je hebt een succesje nodig, dat een speler goed ontvangen wordt. Dan gaan andere clubs kijken wat er op de academie gebeurt."

Dat succes lijkt nu geboren. Na Bernardinho, die via het Belgische Westerlo bij het Canadese Atlético Ottawa (het Canadese filiaal van Atlético Madrid) terechtkwam, en Godwin Kobby Bentil, momenteel spelend bij Le Havre in Frankrijk, is Mahala nu de derde speler die de Attram de Visser Soccer Academy verlaat voor een avontuur op een ander continent. Een jongen die letterlijk van de straat werd geplukt, op vijfjarige leeftijd in huis werd genomen door Attram en uitgroeide tot jeugdinternational van Ghana, het meest recent voor de Onder-20. "Mahala was wel een van de groeibriljantjes van deze lichting, er zitten er nog wel een paar achter', knikt Meijer. Evenals voor Attram was PSV een jaar geleden de eerste halte buiten Afrika voor Mahala. De jonge aanvaller werkte een stageperiode af op De Herdgang bij de Onder-19 van trainer Ruud van Nistelrooij en later bij Schalke 04, waar al snel een aanbieding klaarlag voor hem. Schalke 04 schoof diens komst uiteindelijk op de lange baan. Het bood LAFC de mogelijkheid om er met de jeugdinternational vandoor te gaan.

Meijer was in dezelfde periode betrokken bij de transfer van Diego Palacios van Willem II naar LAFC, waarbij het contact erg warm werd met de Amerikaanse club. "Ze vroegen hoe Palacios bij mij terechtkwam. Dat ging via Piet, want hij heeft ook een samenwerking met een academie in Ecuador. Toen ze bij LAFC hoorden van de eigen academie van Piet in Ghana, wilden ze graag komen kijken. Hoofdtrainer Bob Bradley is zelf vier dagen met ons in Ghana geweest. Hij heeft trainingen bekeken, wedstrijden gezien en ook zelf nog een training gegeven. Bradley was zo onder de indruk van hoe alles georganiseerd was en hoe de trainingen werden gegeven. Er wordt echt vanuit de visie van Piet getraind, op een Europese manier. Dat sluit aan bij een voetballende ploeg als LAFC." In februari, vlak voor de coronacrisis de wereld volledig in zijn greep kreeg, stapte Mahala op het vliegtuig naar Los Angeles, waar later zijn teamgenoot Michael Yeboah ook aansloot.

"LAFC is echt een club die kijkt naar jonge spelers die ze kunnen doorontwikkelen. Het plan is om een aantal jaar in Amerika te spelen, zich goed te ontwikkelen en van daaruit de stap te maken naar het nationale team én Europa", benadrukt Meijer. Toch was het een project van de lange adem. Mahala bleef tijdens de coronacrisis in de Verenigde Staten en ondertekende uiteindelijk vorige week een tot medio 2023 lopend contract bij LAFC. "Hij is op de proef gesteld, want tijdens de coronacrisis was alles dicht. Daar heeft hij zich heel goed doorheen geslagen. Die jongens gaan ervoor, ze krijgen een kans die hun leven kan veranderen en dat laten ze niet gaan. Die mentaliteit is beresterk."

Mahala moet de eerste van velen zijn die de Attram de Visser Soccer Academy verruilt voor LAFC, want de Amerikaanse club heeft duidelijk uitgesproken dat men inzet op een langdurige samenwerking. Het is de bedoeling dat jaarlijks enkele Ghanese talenten de oversteek naar Los Angeles maken en de kans krijgen om een contract te verdienen. "Nederland is lastig, omdat spelers die van buiten de EU komen direct serieus betaald moeten worden. Het is eigenlijk alleen voor de top-drie of -vier mogelijk om die jongens binnen te halen. Het gaat niet snel gebeuren dat die jongens daar binnenkomen zonder track record, want ze komen immers uit een academie. In bijvoorbeeld België, Duitsland en Amerika is dat makkelijker."

LAFC moet voor de spelers van de Attram de Visser Soccer Academy een vergelijkbare vervolgstap vormen als het Deense FC Nordsjælland dat doet voor spelers uit de Right to Dream Academy. De afgelopen zomer aan Ajax verkochte Mohammed Kudus is een van de zes spelers die voorlopig vanuit de academie van Tom Vernon - die zowel Right to Dream als FC Nordsjælland bezit - de overstap naar Denemarken maakte. "Kudus heeft zijn meters kunnen maken in de Superligaen, dat helpt en dan kan het snel gaan. Die jongens hebben een platform nodig, Mahala kan ook al heel snel een volgende stap zetten. Als je dat zo kan optuigen met een club... LAFC is voetballend een van de grootste clubs van Amerika, met een serieuze staf. Dat is uniek."

Tot Meijer Mahala zal kunnen opzoeken, zullen er nog de nodige gebroken nachten volgen om LAFC op televisie te kunnen zien spelen. Met het grootste plezier, want ieder optreden zorgt bij hem voor een grote glimlach.