Phillip Cocu blikt met gemengde gevoelens terug op de eerste seizoenshelft. De oefenmeester van PSV zit nog altijd in zijn maag met de vroege uitschakeling in Europa, maar kan tevreden zijn over het verloop in de Eredivisie. PSV is de winterstop ingegaan als koploper van Nederland. De voorsprong van vijf punten op Ajax kan echter als sneeuw voor de zon verdwijnen, waarschuwt Cocu.
De trainer beaamt 'absoluut' een gevoel van schaamte overgehouden te hebben aan het Europese debacle tegen NK Osijek. "Ik heb daar nu nog heel veel moeite mee. We hebben Osijek niet onderschat, maar niet gebracht wat we kunnen en dat frustreert", vertelt hij in een uitgebreide terugblik op de eerste maanden van het seizoen. "De ploeg was nog niet zover om op het niveau te spelen waarop we nu zitten."
Mede door de blamage tegen Osijek waren de verwachtingen van de buitenwereld niet hoog voor de Eredivisie. Desondanks heeft PSV een voorsprong van vijf punten op Ajax opgebouwd. "Het is niks", reageert Cocu daarop in gesprek met het Eindhovens Dagblad. "Nou ja, niks. Het zijn er wel vijf, maar je moet je daar nooit te comfortabel bij voelen. Wij moeten nu gaan spelen om de voorsprong te vergroten en niet om die te verdedigen. En als ik denk dat het nodig is om dan een keer verdedigend te wisselen om te winnen, dan doe ik dat."
Cocu krijgt nogal eens kritiek om zijn verdedigende wissels. Hij zegt echter ook 'weleens' aanvallend te wisselen, als hij dat nodig acht voor de winst. "Maar daar ligt buiten blijkbaar minder de nadruk op. Hoe je wisselt, ligt ook aan de stand van zaken bij de tegenstander. Je kunt in elke wedstrijd wel lekker tot het einde met drie spitsen blijven lopen, maar daar geloof ik gewoon niet in. Ik ben heel analytisch ingesteld en zo maken we de keuzes."
Het moeilijkste moment van de eerste seizoenshelft was toen video-analist Wim Rip vorige maand onwel werd na een hartstilstand en vocht voor zijn leven. Ondertussen coachte Cocu de wedstrijd van PSV op bezoek bij FC Groningen. "We moesten verder en dan sta je inderdaad met een heel raar gevoel te coachen. Honderd procent focus is niet mogelijk, want er schiet ineens van alles door je hoofd, omdat je directe collega dit overkomt. Ik heb bij het Nederlands elftal en PSV jaren met Wim gewerkt. Het werd 3-3, maar ik geloofde het wel en heb geen persconferentie gegeven en ben meteen naar hem toe gegaan."