De terugkeer van Ibrahim Afellay bij PSV is niet geworden wat beide partijen ervan hadden gehoopt. Vorige week woensdag maakte de club bekend afscheid te nemen van de aanvoerder, die in de zomer van 2019 in de armen werd gesloten na een absentie van acht jaar. Afellay is zeker niet de enige speler wiens eerste periode in de Eredivisie een stuk succesvoller was dan de terugkeer. Voetbalzone heeft een top achttien samengesteld van spelers die een teleurstellende rentree kenden in de Eredivisie. Daarin neemt Afellay de vierde plaats in.

18. Cuco Martina (Feyenoord)

Op 27 januari 2019 hield Eric Botteghin een knieblessure over aan de gewonnen Klassieker tegen Ajax (6-2); de verwachting was dat hij de rest van het seizoen niet meer in actie zou komen. Feyenoord schakelde daarna snel door en huurde op deadline day Cuco Martina van Everton. Hij zei na zijn presentatie 'natuurlijk' langer dan een halfjaar bij Feyenoord, de club uit zijn geboortestad, te willen blijven. Van zijn wens werd echter geen werk gemaakt door de clubleiding. De rechtsback, voorheen speler van FC Twente, wist de supporters zelden te overtuigen ondanks dat hij wel een basisplaats had in De Kuip.

17. Ryo Miyaichi (FC Twente)

Menig supporter van Feyenoord zal met een grote glimlach terugdenken aan het korte dienstverband van Ryo Miyaichi in Rotterdam. Met zijn behendige acties aan de linkerflank bracht de destijds achttienjarige buitenspeler het publiek in De Kuip in vervoering. Miyaichi werd toen een halfjaar gehuurd van Arsenal en die club stalde hem in het seizoen 2014/15 bij FC Twente. De Enschedeërs konden wel een heel seizoen beschikken over de Japanner, maar Miyaichi speelde vaker voor Jong FC Twente dan voor de hoofdmacht. In totaal stond hij tien keer op het veld in de Eredivisie, zonder te scoren.

16. Piet Velthuizen (AZ)

Verspreid over twee periodes kwam Piet Velthuizen tot 216 competitieduels voor Vitesse: 108 in zijn eerste en ook 108 in zijn tweede periode. Hij speelde in zijn laatste twee seizoenen tweede viool achter Eloy Room. Zijn tweede terugkeer in de Eredivisie, in dienst van AZ na avonturen bij Hapoel Haifa en Omonia Nicosia, was een stuk teleurstellender. Voor die club speelde hij in het seizoen 2018/19 geen enkele officiële wedstrijd. De 33-jarige Velthuizen tekende begin februari 2020 bij Telstar in de Keuken Kampioen Divisie, maar is niet fit en zat nog nooit bij de wedstrijdselectie.

15. Mounir El Hamdaoui (AZ en FC Twente)

AZ sloot Mounir El Hamdaoui in oktober 2015 op transfervrije basis weer in de armen, nadat hij drie jaar onder contract stond bij Fiorentina. In Alkmaar tekende de spits een verbintenis voor de rest van het seizoen, maar hij vertrok in januari alweer naar Qatar na zeven duels te hebben gespeeld. Ook zijn tweede terugkeer in de Eredivisie in dienst van FC Twente werd geen succes: hij speelde vijf keer en degradeerde met de club uit de Eredivisie. Hetzelfde overkwam El Hamdaoui vervolgens met Excelsior, al speelde hij voor die club wel 24 keer in het reguliere seizoen.

14. Jean-Paul Boëtius (Feyenoord)

Jean-Paul Boëtius maakte in de zomer van 2017 zijn rentree bij Feyenoord, na een teleurstellend verlopen buitenlands avontuur bij FC Basel. De verloren zoon werd aangetrokken als vervanger van Eljero Elia, maar haalde nooit het niveau van zijn voorganger. In totaal noteerde Boëtius 29 duels en 6 doelpunten in het seizoen van zijn terugkeer. Hij vertrok door de achterdeur: na een rode kaart tegen De Graafschap werd Boëtius door trainer Giovanni van Bronckhorst uit de selectie gezet en anderhalve week later verkaste hij naar 1. FSV Mainz 05.

13. Eyong Enoh (Willem II)

Tussen 2008 en 2014 kwam Eyong Enoh in de Eredivisie 98 keer in actie voor Ajax, maar in zijn laatste seizoen kwam hij niet voor in de plannen van Frank de Boer en dus mocht hij uiteindelijk vertrekken naar Standard Luik. Bij die club bleef de Kameroener spelen tot 2017. Vervolgens maakte Enoh in januari 2018, in dienst van Willem II, zijn rentree in de Eredivisie. Zijn tweede periode in Nederland werd een stuk minder succesvol dan de eerste. Enoh speelde slechts vijf duels, waarvan drie als basisspeler, en tekende na het seizoen een contract op Cyprus.

12. Patrick Kluivert (PSV)

Ajax, AC Milan, Barcelona, Newcastle United en Valencia: met een imposant cv meldde Patrick Kluivert zich in 2006 bij PSV. Hij was dertig jaar, voor een spits niet al te oud, en werd aangetrokken als opvolger van de naar Celtic vertrokken Jan Vennegoor of Hesselink. Kluivert kwam echter niet fit aan en liep na zijn debuut nog een knie- en rugblessure op. Uiteindelijk speelde hij zestien duels in het seizoen 2006/07 en scoorde hij drie keer, waaronder tijdens de 1-5 nederlaag tegen zijn oude club Ajax. Een belangrijk doelpunt, daar PSV aan het eind van de rit kampioen werd dankzij één doelpunt.

11. Marcus Berg (PSV)

Namens FC Groningen was Marcus Berg tussen 2007 en 2009 goed voor 32 treffers in 56 competitieduels. Voor circa tien miljoen euro verkaste hij naar Hamburger SV, maar hij wist de hoge verwachtingen in Duitsland niet waar te maken. Zodoende mocht de Zweed in 2010/11 op huurbasis naar PSV. Hij verloor zijn basisplek gaandeweg de eerste seizoenshelft aan Jonathan Reis. Toen zijn concurrent ernstig geblesseerd raakte, keerde Berg terug in de basis. Hij scoorde met name in de tweede seizoenshelft echter nauwelijks meer en werd vooral verguisd om het aantal kansen dat hij miste; in totaal kwam hij tot 8 goals in 25 duels.

10. Luciano Narsingh (Feyenoord)

Luciano Narsingh is momenteel een van de meest besproken spelers bij Feyenoord. Dat is niet in positieve zin: het gaat vooral over zijn hoge salaris in verhouding tot zijn prestaties. De aanvaller kwam in de zomer van 2019 over van Swansea City en speelde afgelopen seizoen vijftien competitieduels, waarvan maar zes als basisspeler. Scoren deed Narsingh tweemaal. Bij zijn vorige clubs in de Eredivisie, sc Heerenveen en PSV, kwam Narsingh een stuk vaker in actie en kende hij meer succes.

9. Ryan Babel (Ajax)

Tweemaal keerde Ryan Babel in dienst van Ajax terug in de Eredivisie. Om zijn eerste rentree te bewerkstelligen, in de zomer van 2013, zou hij zelf drie miljoen euro hebben neergeteld om zich vrij te kopen bij TSG Hoffenheim. Hij worstelde met fysieke klachten en scoorde vier keer in zestien duels. Zijn tweede terugkeer valt nog zwaarder tegen: Babel werd in januari door Galatasaray verhuurd aan Ajax en kwam in tien duels tot slechts één doelpunt. Normaal gesproken keert hij terug bij Galatasaray, al zou die club mede door zijn hoge salaris ook openstaan voor zijn definitieve vertrek.

8. Andy van der Meijde (PSV)

Nadat hij acht maanden clubloos was, tekende Andy van der Meijde in maart 2010 een contract bij PSV tot het einde van het seizoen, met een optie om nog twee jaar langer met elkaar door te gaan. De destijds dertigjarige buitenspeler werd door Fred Rutten aangetrokken om het verlies van de naar Zenit Sint-Petersburg vertrokken Danko Lazovic op te vangen. De trainer kende Van der Meijde nog van hun gezamenlijke periode bij FC Twente. De oud-Ajacied, goed voor zeventien interlands, speelde echter geen minuut voor PSV en de club maakte dan ook geen gebruik van de optie om zijn contract te verlengen.

7. Michael Reiziger (PSV)

Michael Reiziger maakte in 2005 op 32-jarige leeftijd zijn rentree in de Eredivisie. De rechtsback speelde in de jaren negentig voor Ajax, kwam daarna uit voor AC Milan, Barcelona en Middlesbrough en sloot zijn loopbaan af in Eindhoven. Verdeeld over twee seizoenen kwam hij slechts 24 keer in actie. Hoewel hij twee landstitels vierde, wist Reiziger bij PSV nooit te overtuigen. De club besloot zijn aflopende contract in 2007 niet te verlengen, waarna hij stopte als voetballer.

6. Orlando Engelaar (PSV)

Orlando Engelaar keerde liefst driemaal terug in de Eredivisie: in dienst van FC Twente (tussen 2006 en 2008), PSV (tussen 2009 en 2013) en nog eens FC Twente (tussen 2014 en 2015). Met name de periode in Eindhoven verliep niet zoals gehoopt. Hij werd bij PSV binnengehaald door Fred Rutten, met wie hij al tweemaal had samengewerkt. De trainer hield lang het vertrouwen in Engelaar, die evenwel uitgroeide tot zondebok bij de supporters omdat hij, ondanks een torenhoog jaarloon van 1,8 miljoen euro, niet kon overtuigen. Pijnlijk was vooral hoe hij onder Dick Advocaat, de opvolger van Rutten tijdens een thuiswedstrijd tegen Willem II na een halfuur onder luid applaus naar de kant werd gehaald.

5. Siem de Jong (Ajax)

De man die vier landstitels vierde met Ajax haalde zijn oude niveau niet meer, toen hij terugkeerde in de Eredivisie na twee seizoenen bij Newcastle United. De Jong werd vanaf 2016 verhuurd aan PSV en schommelde tussen de bank en basis. In het seizoen daarop keerde hij terug bij Ajax, dat hem overnam van Newcastle United. Hij stond in zijn eerste seizoen slechts viermaal in de basis bij Ajax, werd later verhuurd aan Sydney FC en speelt inmiddels voor FC Cincinnati in de Verenigde Staten.

4. Ibrahim Afellay (PSV)

164 officiële speelminuten: dat is de balans voor Ibrahim Afellay in het seizoen 2019/20. De middenvelder sloot zich in maart 2019 aan bij PSV om te revalideren, na enkele slepende knieblessures. In de zomer tekende hij een contract in Eindhoven en werd hij door Mark van Bommel benoemd tot aanvoerder. Ondanks die status duurde het tot 7 december voordat hij zijn rentree maakte in een wedstrijd van PSV, thuis tegen Fortuna Sittard (5-0). In totaal kwam Afellay tot vier optredens, waarvan drie in de Eredivisie. Vorige week woensdag maakte de club bekend dat de wegen van beide partijen gaan scheiden.

3. Keisuke Honda (Vitesse)

Omdat hij furore maakte bij VVV-Venlo, keek voetbalminnend Nederland in 2019 uit naar de rentree van Keisuke Honda in de Eredivisie in dienst van Vitesse. Hij werd in november aangetrokken nadat hij al even zijn conditie op peil hield in Arnhem; in de voorgaande jaren speelde Honda voor CSKA Moskou, AC Milan, CF Pachuca en Melbourne Victory. Honda was echter geen schimp meer van de speler die hij was in Venlo. In december, na het ontslag van trainer Leonid Slutsky, zag de creatieveling geen perspectief meer en werd zijn contract ontbonden.

2. Mido (Ajax)

Trainer Martin Jol werkte bij Tottenham Hotspur al samen met Mido en haalde de spits in augustus 2010 naar Ajax. In Amsterdam was hij nog bekend van zijn eerste dienstverband, waarin hij 21 keer scoorde in 40 competitieduels. Ditmaal arriveerde hij echter met een conditionele achterstand, een lichte liesblessure en licht overgewicht. Het duurde even voor hij zijn rentree op het veld maakte. Uiteindelijk kwam hij tot vijf duels en twee treffers, alvorens zijn eenjarige contract voortijdig werd beëindigd in januari 2011.

1. John Heitinga (Ajax)

In de zomer van 2015 keerde kind van de club John Heitinga terug bij Ajax. Frank de Boer liet de verdediger echter veelal links liggen; regelmatig zat Heitinga niet eens bij de wedstrijdselectie. Volgens De Boer had de voormalig Oranje-international meer snelheid verloren dan hij had verwacht. De oefenmeester maakte in competitieverband maar twee keer gebruik van de 87-voudig international. In februari 2016 besloot Heitinga een punt achter zijn carrière te zetten, ondanks dat zijn contract doorliep tot het einde van het seizoen. Momenteel is hij jeugdtrainer bij de Onder-19.